رايت العباس

رفيق سياه عزيز...

تقديم به خواهران لبناني ام،كه چادرشان ياور روزهاي مادرانه من است.

روزمادر...

اين دخمل گل، من را به مقام مادري مفتخر نمود.

                            حذف شد

روز بزرگداشت فداكارترين موجود عالم"مادر" مبارك.

آقاي كيهان بچه ها

بچه كه بوديم، سه شنبه هاي هرهفته،مادرم دستمان را مي گرفت و مي برد مغازه اي كه روزنامه مي فروخت(آن موقع ها هنوز كيوسك نبود )بعد برايمان كيهان بچه ها ميخريدو تا برسيم خانه، چند تا از شعرهايش را برايمان ميخواند.به خانه كه مي رسيديم، مي پريديم توي تختمان وخودمان با مجله صفا مي كرديم.كم كم علاقه به مطالعه و كتاب،دروجود ما بچه هاريشه دواند.اين روزها كه خودم بچه دارم، واقعا در حيرتم از پدر ومادرم هايمان كه با اين بچه هاي قد ونيم قد،حواسشان به خيلي چيزها بود.
اين يادداشت درحقيقت اداي احترامي است به آقاي اميرحسين فردي عزيز.مرد بزرگواري كه روزهاي خوب كودكي من و هم نسلانم را ساخت و بي ادعا براي رشد وتعالي ادبيات متعهد اين مرزو بوم، تلاش كرد.
ممنونم آقاي عزيز و روحت شاد.