از پادرد تا اختراع ماشین های پرنده!
صبح ها که کنار خیابون،منتظر سرویس می ایستم(سرویس تنها نکته مثبت محل کارمه) پاهام وایضا کمرم درد می گیره.بس که این سرویسمون همیشه دیر میاد وبس که ما مجبوریم سرپا بایستیم...و از اون جایی که احتیاج مادر اختراعه، توو این دقایق خیلی فکر می کنم به این که:شاید تا ۳۰ سال دیگه یه صندلی هایی ساخته بشن که بشه روشون نشست وبعد با یه بشکن، کوچولوبشن وبرن توو کیف ادم.بعد یه ور دیگه ذهنم میگه احتمالا تا ۳۰ سال دیگه ماشینارو یه جوری می سازن که با کمی فاصله از سطح خیابون حرکت کنند وبا کم شدن اصطکاک زودتر به مقصدشون برسن.این جوری ادم زیاد معطل نمیشه تا نیاز به صندلی پیدا بشه...
خلاصه این دو ور ذهن ما هر روز صبح درگیر این افکاره.بعد یه روز به فکرم رسید بیام این قضیه رو باشما در میون بذارم.این که به نظرتون ۳۰ سال دیگه زندگیمون چه فرق هایی کرده؟کدوم مشکلاتمون با اختراعات این بشر حل شده؟شما کجاها گیر کردین و به نظرتون اومده که اگه یه روزی فلان چیز اختراع بشه چقدر خوب میشه و ...
این پست رو دست کم نگیرید.شاید یه مخترع از این ورا رد بشه و ایده های خلاقانه شماها رو تبدیل به واقعیت کنه.اصلا شاید خودمون مخترع شدیم.نه؟
